-Gülümse, dedi Mâşuk. Gözlüğün kötüyse, gördüğün de kötü olur da, yüzün asılır. Yüzün asılınca özün bunalır. Özün bunalınca şeytan, damarlarında yol alıp, seni îmandan çıkarır. Ve imânı olmayana, ne ömür güler, ne ölüm. Mutluluk, Yâr'dan gelene râzı olmayan herkese gecikir. Mutluluk isteyenlerin, öncelikle her sözü ve sükûtu hayra, her bakışı ve bakmayışı aşka yorması lâzım.
Âşık tebessüm etti.
-Mutluyum, dedi, çünkü sen varsın! Benden ümidini hiç kesmez, beni her hâlimle sever ve hiç bırakmazsın. Sana vefâ bana zevktir! Gerisi boşa kürektir! Tarafımdan sevilmek isteyen, beni sen gibi sevmeli. Yılmadan, vazgeçmeden, öyle sabırlı ve öyle şefkatli…
&
-Hiç gitme, dedi Âşık.
-Seven sevdiğiyle zaten, her hâl - ü kârda birliktedir, dedi Mâşuk. Hasret olmakla ayrı kalmak başka şeyler. Ayrılık hisseden, zamanla itimâdı, ümîdi, hüsn-ü zannı, inancı da kaybeder. Âşık isen hiçbir şeye takılma. Görebilen göz için, olmuşta, olanda ve olacakta, sadece hayır vardır; ama işte, yalancının mumu yatsıya, âşık olmayanın râbıtası, zorluk gelinceye kadardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder