Bir “Dost”
ile muhabbet ederken geçenlerde seni sordu bana.. Dedi ki kim bu senin
hayallerinde yer etmiş güzellik? Öyle bir an duraksadım.. Seni sana anlatmaktan
farklı bir durum seni başkasına anlatmak.. Sen benim en güzel sessizliklerimi
bozan çığlığımsın.. Sen benim bölünen uykularımın rüyasısın.. Sen sana yakın
olduğum zamanlarda her şeyim şu an ki uzaklıktan dolayı da hiçbir şeyimsin be..
Sen benim
umudum.. Kaybedişim.. Yalnızlığım.. Sen benim gidenimsin içimden bir türlü
uğurlayamadığım.. Umutsuz akşamlarımda rakı içmek için uydurduğum bahanemsin..
Hayatımın hem tek derdi hem de tek içine edenisin..
Karşılaşsam
yüzüne söyleyecek o kadar sözüm olan ama dilim tutulsa gelmişine geçmişine
saydıracaklarım olansın....
Öyle işte
sen sadece sen değilsin senin anlayacağın benim gözümde.. Hala umudum olan da
sensin umudumu kıran da.. Umudum hala var derken yalan söylemiyorum cidden
var.. Bir gün seveceksin diye bekliyorum hala.. Ama eğer bir gün seveceksen
söyle de boş yere üzülüp durmayayım..
Eğer
sevmeyeceksen de önemli değil artık.. En fazla bir bardak daha fazla içerim ne
olacak.. Şu dakkadan sonra “Gelmezsen gelme lan! Ya da gel ya..”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder