Bu Blogda Ara

4 Aralık 2013 Çarşamba

Aaaaaah Müjgan Ah...

Bu kaçıncı izleyişim bilmiyorum. Her seferinde, belki aklı başına gelir de Müjgan'ın sonradan duyacağı pişmanlık için terk etmez, yüz üstü bırakıp gitmez Hüsnü'yü. Belki bu sefer topuzlu karyola, aynalı konsolu olur, karpuzcu Raşit abinin kayın biraderine borç ederek aldıkları nişan yüzüklerini takarlar diyorum, olmuyor. Her seferinde gidiyor Müjgan. Nereye mi? ''paraya abicim, paraya'' Sahil bahçesinde, 50 kuruşluk gazoz eşliğinde kurulan hayalleri, eve, arabaya, kürklere, altınlara değişip gidiyor. Ama elleri hep ufacık, gözleri dört defa lacivert. Değişmiyor.. Gittiği gibi, bir gün dizlerinin üstünde sürüne sürüne bir çocuğuyla geri dönüyor. Her seferinde yediği kazığa rağmen Müjgan'ın elinden tutuyor, sahip çıkıyor. Ama bir daha ne Hüsnü, ne de Müjgan geri geliyor.. Ah Müjgan,ah...”


Ne dersiniz döner mi Müjgan ? Nereye dönecek abicim..Gitti o bir kere paraya.. Seven gönlün 5 para etmediği şu dünyanın düzenine sokayım emi ben.. Neyse atarlanmıyorum tamam sakinim.. Ama şunu da unutmayın zalimin zulmü varsa seveninde acı çektireni vardır dostlar.. Hadi Eyvole hepinize..
Not:72 Days Left #Bitch..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder