Vakit Tamam Ey Saki..

Artık gitme vakti geldi..Nam-ı diğer ayrılık.. Ayrılık diyorum sen iyi bilirsin..

Geriye bakıyorum ne çok şey yaşayamamışız seninle.. Sana çiçekler almamışım, birbirimize doyasıya bakmamışız.. Tatlı tatlı tartışıp küsüp barışmamışız mesela.. Ufuktaki gemilere beraber el ele tutuşup selam göndermemişiz.. Bir dostum var Wroclaw’da tanıştığım.. O hep der bana “O gemi bir gün gelecek” diye.. Çok geç kaldık be dost çok.. O gemi çoktan gitti..

Hüzünlüyüm, özlemliyim, canım sıkılıyor Allah canımı alsın.. Zamansız kaybedişler yüzünden hep acı çektim senelerdir.. Geride kalan hep ben olurdum.. Giden değil “gelmeyeni”, gelmeyeceklerini bile bile “bekleyen” olurdum her daim.. Ancak vakit tamam , vakit tamam ey saki..

Hatırımda nice güzel dostlukla nice güzel anılarla gene kalacam yalnız başıma.. Bu gidiş seni getirmeyecek olsa dahi gidecem.. “Yolun gurbet olduysa kalma, git” derdi bir abim.. O hesap yolumuz gurbet, yolumuz hasret, yolumuz vuslat-ı hasret.. Durma zamanını ben sen veda etmediğinde bıraktım zaten..

Bir sürü dostumla yalnızlığımı paylaştığım bu platformda bir sana açılamadım be.. Hep dertlerimi dinlediler.. Hiç unutmam bir gün gene yalnızım.. Başladım yazmaya “Üzerini iyi ört sevdiğim narindir tenin..” ile.. Sonrasında kendimi tutamadım mı nedir bir gazla başladım yazmaya.. Zamanla “Dost”lar edindim her köşeden.. Sen mi? Sen yine gelmedin.. Ufuktaki geminin gelmeyeceğini bile bile el sallamak gibiydi bu.. Sensizlik başıma vurdukça bende döküyordum içimi buraya işte.. Sana dökemedim ne yapayım.. Sayfaları senin yerine koyduysam demek ki.. Demiştim ya bir sefer de sana; “Güzel gözlerinin altını çizdim” mesela burada..  O hesap işte..

Çok sinirlendiğim zaman gelmedi mi sanki.. Ama elde değil ki kıyamıyorum sana.. Bir seferde de sana “Sevmezsen sevme lan” demiştim.. Dayanamadım anında elim gitti kağıda tekrar.. “Ya da sev ya..” diye..

Senin bilmediğin kaç geceler boyu ağladım mesela.. “Gözyaşlarım döndü denize söyleyemedim..” Bak yine aklıma geldin.. Biz seninle beraber bir Ahmet Kaya şarkısında ağlayamadık ya yazıklar olsun ikimize.. Baktığın zaman hiç ikimiz diye bir şey olmadı ya.. Olmayanı sevmek gibiydi seni sevmek.. Suya yazı yazmak gibiydi ya da ne bileyim.. Sen aklıma gelmediğin zamanlarda da ben özleyerek seni dindirdim aramızdaki hasreti.. Ama hep derim kendime .. Seni özlemekten kendimi hissedemiyorum bazen..

Zamanla sen gidince kendime gelirim dedim bir ara.. O da olmadı.. Sen varken biz kısmen de olsa, benim gözlerimde ikiydik.. Sen gidince yarım kaldım ben.. Elbet hesabını verirsin bana bu saatte yazdırdıklarından dolayı da ben gene kıyamam ki sana.. Acılar çektim sayende.. İnsanın gözünden ırak olan gönlünde rakı oluyor derler benim büyüklerim.. Harbiden öyle.. Damarlarımda senden arta kalan az bi yere de onu koydum Müzeyyen ablamın, Neşet abimin, Ahmet abimin, Sezen ablamın sesiyle..

Şimdi sen yoksun ya.. Benden yarım kalan Şiirlerimi Sen ya da geride kalan dostlarım tamamlar artık.. Yağmurlar bile geldi gelmedin ya artık gelme istemem.. Yokluğunun tadı bir başka çıkıyor sensiz.. Yazdan kalmış üzüm olan ben, O üzümü şarap yapmak yerine ezip toprağa gömen sen.. Ama belli mi olur yağmurlar olurda sensiz de gelirse topraktan büyür filizlenir sen olurum tekrar.. Belki o vakit seversin beni..

Gidiyorum sanma öteki tarafa.. Üzülmene bile üzülürüm ben senin.. Şöyle düşün mesela: “Mehmet en fazla başka bir evrende rakı içiyodur..” Belki varsa vicdanın rahatlar öylece.. Masmavi hayallerimi düşün benim simsiyah sonuçlara inat.. Beni ardımdan birilerine soracaksan aşağıdaki dostlarıma sor.. Bana sormadın madem ki.. Bana sorduğunda anlatsaydım hissedecek miydin sanki? Boşversene be..

Kaçışımız yok.. Allah’ın bir sefil yalnızıyım ben.. Unutamadığım onca şeyin vebali senin boynuna artık.. Hele o lafın varya.. “Mutlu olacağız” diye.. Mutlu olduğunuzu duyduğumdan beri içimi yiyor resmen.. Yedi düvel duysa da umurumda değil artık ama yedi düveli geçtim seni duymuyon la bir türlü.. Parlak istakbalimin şerefine bir kadeh daha içtim her duymayışında.. Leyla sayıp seni Mecnun misali kendi çölümde seni aradım.. Bazen Müjgan oldun gözlerinin rengini hatırladım.. Hala ümitlerim bitmedi ama biliyo musun? Nerden bilecen anasını satayım.. Birazdan mutlu olacağız gibime geliyor.. Birazdan..  Tek başına kalmak sıkıntı değil de şu Benim gibi çile çeken dostlarımın, Platonik aşklarının onurlu mücadelesine yazık oluyor..

Neyse geçende de dediydim sana.. Lafı uzatmayayım.. Geçmez sandığın ne varsa geçiyor.. İçin geçiyor önce..  Sonra anılar gözlerinin önünden geçiyor.. Geçmez sandığın kabuk tutan yaraların da geçiyor..

Ben de gidiyorum artık.. Saat ikiyi beş geçiyor..

Eyvallah..

Not: Akşama Bitiyor.. 24 Hours Left #Bitch..

Not 2: Eyvallah Gözde, Merve, Şakir, Batu, Kübra, Bilal, Derya, Elif ve daha nice aklıma gelmeyen dostlarım.. Eyvole..

...THE END...