Gönlüme aşk düştü be “dost”..

Gönlüme aşk düştü be “dost”.. Hatırımda durur hala o senin güzel sohbetinin tadı.. Ama “o” senin sohbetinden bile tatlı be “dost”.. Beni anlayan kalmadı kalmamasına da belki o anlar mı diye düşünüp durmaktan beynimi ondan başka bir şeye odaklayamaz oldum.. Eğer özlem kelimesinin sınırının tabiri olaydı herhalde bende gökyüzünün tavanı kadar olurdu.. Ama anlamıyorsun, anlamıyorlar, anlamayacaklar be “dost”.. Sanki bir daha mutlu olamayacakmışım gibi hissediyorum.. Tamam kabul, mutlu sonlara bende inanmadım.. Ne bileyim oralete inandım.. Çaya inandım sonra rakıya, Cemal abiye, Neşet babaya inandım ama böyle olmayaydı iyiydi.. Bazen her şey sana da onu hatırlatıyor değil mi “dost”? Boş ver bana da oluyor.. Geçmiyor.. Sigara var içer misin? Belki daha güzel şiirler/yazılar yazabilirdim ona.. Ama gerek yok.. Çok seviyorum ulan daha ne diyim anasını satayım.. Umurunda bile değilim onun tüm olay bu yani.. Sigara diyordum içer misin?

Ben ki onu gördüğüm gün diye Salı günlerini bir ayrı seviyorum ya.. Bir kere elini tuttum diye ayaküstü kalp krizi geçirdim be.. Her ne kadar vedalaşırken de olsa tuttum elini bir kere.. Eyvole dedim tüm acılarım için.. Sen hiç sevildin mi “dost”? Ben hiç sevilmedim de çok bekledim.. Beklemenin kıymetini bekleten anlamaz tabi.. Vedalaştıktan sonrası çok zor geçti.. Geçmez dediğimiz ne varsa geçmiyor mu zaten? Bak saat bile ikiyi beş geçiyor şu anda.. En kötüsü ne biliyo musun “dost” ? Bir daha hiç kokusunu duymadım ben onun..

Bir kere onun gönlüne girebilsem, bir kere onu gördüğüm gibi beni görse var ya yalnızlık nedir bilmez bu kalbim.. Hiçbir şey yapmadığım zaman hep onu özlerim ben.. Bu hasret vuslata ermese bile bana kafi.. İçimden onu atmaya çalıştıkça, yani senin anlayacağın eksildikçe, kendim artıyorum içimde senden kalan yerlerde.. Uyumayı seviyorum artık onun yerine be “dost”.. Neden mi? Rüyalarda yanımda daha ne olsun..

Not: 4 Days Left #Bitch..

Not 2: Neydi lan üçüncüsü?