Yalnızlığın Canı Sağolsun

Merhaba dostlar .. Uzun zamandır aktif olamadığım için sizlerden özür diliyerek başlamak istiyorum yazıma..

Malumunuz ülke gündemimizin don atlet gibi değiştiği şu dönemlerde insanın kişisel sorunları tavan yapınca hiç yazası gelmiyor.. Herkesin kafasında türlü türlü sorunlar , problemler , yaşamın getirdiği dertler.. Hani hep derler ya insan sosyal bir varlık diye asosyal olsa ne olur olmasa nolur.. Size ne lan nasıl olduğumdan .. O dediğim sorunları çözmek için güya dostlardan arkadaşlardan yani kalabalıklardan yardım almak gerektiğini düşünenler var.. Ama ya insan kalabalıklar içerisinde yalnızsa??

Çok seviyorum bu "kalabalıklar içerisinde yalnız olmak " terimini .. Niye diye soracak olursanız yalnızlığın sadece niceliksel değil nitelikselliğini de kanıtlayan bir terim adeta..Sizi anlayan elbette her daim olmuştur yanınızda olacaktır da ama sorun şu ki sizi anlayan insanlar sizi sizin istediğiniz gibi anlamıyorlar..O kadar dostum arkadaşım var diye geçiniriz çoğumuz..Kaç tanesi sizin ruhsal anlamda zorluk çektiğiniz dönemde yanınızda oluyor bunu bi düşünün derim ben size..

Toplum içerisinde mahkum gibidir yalnız adam..Git gide herkese her şeye yabancılaşır gider..Halbuki bir tatlı yüz bile bazen unutturabilir dertleri ama herkes kendi derdinde..Yardım istersininiz dostlarınızdan yalnızlığınızı bitirmeleri konusunda ama eğer onlar yalnız değillerse sallamazlar bile..Ama kendileri yalnız olsunlar direk gelirler sizin yanınıza..Yani saçma salak bir dünyada kendimizi sosyalleşme adı altında klişeleştirdiğimiz terimlerle boğuyoruz ama farkında değiliz dostlar..

Hal böyle olunca insanın yalnız olası da geliyo bir yerde en azından sahtelikten uzak yaşamak için..Kötü algılansa da pek çok insan tarafından, yalnızlık candır yalnızlık hoştur yalnızlık iyidir dostlar..Yazıyı sevdiğim bir sözle bitirmek istiyorum .. "Hayatın gamına inat Çayın demi var" .. Hadi muhtarlar gidelim bir çay demleyelim de kalalım yalnızlığımızla baş başa ..

Hadi eyvallah..Öperler..